Her şey olması gerektiği gibi olacak. Planların olsun ya da olmasın, dünya seni kendi istediği yere getirecek. Her gün bir öncekinden bağımsız olarak doğuyor. Her ne kadar senin uğraşman gerekse de, bütün uğraşların hayatını olması gerektiği yere doğru ilerletecek. Eğer spor yapar, sağlıklı beslenirsen vücudun gelişecek ama bu planda olmayan bir şey olmayacak. Zaten olması gerekiyordu, oldu. Ya da paranı kontrol etmeyi bırakır ve harcamaya başlarsan büyük ihtimalle bitecek ama sen harcadığın için değil, zaten bitecek olduğu için bitecek.

Hayattaki her şeyi kontrol etmeye çalışmaktan üzerinde kontrol sahibi olduğumuz tek önemli noktayı, şu anı kaçıyoruz. Yarınımızı planlamak için bugünümüzden feragat ediyoruz ve en nihayetinde o istediğimiz hedeflere ulaşsak da ulaşmasak da boşluğa düşüyoruz. Her zaman daha büyük bir hedefin peşinde durmadan yapılacaklar listeleri oluşturarak koşuyoruz. Her günümüzü, haftamızı ve yılımızı “Şunları başaracağım” listeleriyle donatıyoruz ama gerçekçi olalım, çoğu gerçekleşmiyor bile. Gerçekleşenlerin de değerleri plan yapıldığı günkü kadar yüksek olmuyor, heyecan bile vermiyor. Sanki hiçbir şey yaşanmamış gibi kaldığımız yerden devam ediyoruz, bir sonraki günümüzü, haftamızı ve yılımızı planlıyoruz.

Ne yaparsak yapalım, nasıl yaşarsak yaşayalım, en sonunda bütün bu döngüyü tekrar tekrar yaşayarak tek önemli olanın, duygularımızı etkileyen tek zamanın bugün olduğunu görüyoruz ama nedense asla öğrenemiyoruz. Hala inadına inadına kontrolümüzde olmayan şeyleri yönetmeye çalışarak elimizin altındaki bugünü harcıyoruz.

Bir gün gelecek, planlarımız oldukları yerde durmaya devam edecek. Bir sonraki yılın planları defterimizde, önceki yıllarda yaptığımız planlardan sonraki sayfalarda yazılı kalacak. Fakat biz bütün o planların peşinden koşarken harcadığımız anları geri alamayacağımızı fark edecek ve son yazılmış planları yapacak zamanımızın da olmadığını göreceğiz. İşte o zaman bütün varlığımızı elimizde olmayan şeyleri kontrol etmeye çalışarak harcadığımızı anlayacak, ve geçmişimizi mahvettiğimizi düşünmekle meşgul olduğumuz için elimizde kalan son birkaç günün de tadını çıkaramadan gideceğiz.